آرنولدیا[1]، عوامل حمایت مدیریت ارشد، مدیریت پروژه مناسب، تعریف نیازمندی های سازمان و ذی­نفعان، آموزش مرتب و اثر بخش کارکنان، بهبود فرآیند ها، مدیریت تغییرات سازمانی،تعریف دقیق اهداف پروژه به عنوان عوامل کلیدی موفقیت ERP از ادبیات استخراج نموده و در اختیار خبرگان صنعت در کشور لیتوانی قرار داد. این عوامل براساس نظر خبرگان رتبه بندی و عوامل موثر و مهم تر مشخص شدند [31].

دیلویت[2] و همکاران، نشان داده­اند كه دلیل اصلی و اولیه ناكامی پروژه­های ERP مباحث غیرتكنولوژیكی بوده است. آن­ها موانع دستیابی به موفقیت در اجرای پروژه­های ERP شناسایی و رتبه­بندی کرده­اند. از این عوامل ده عامل اصلی و اولیه كه مهم­تر از سایر عوامل شناخته شده است در جدول 2-2 ارائه گردیده است و نكته قابل توجه این است كه فقط عامل دهم مربوط به بحث فناوری­اطلاعات می­باشد و سایر عوامل مربوط به عوامل انسانی و مدیریت تغییر در سازمان است [36].

جدول 2- 2عوامل شکست پروژه های ERP  [36]

لئوپولس[3]، با شناسایی و طبقه بندی ریسک های پیاده سازی ERP در دسته بندی های خاص، یک ساختار­شکست­ریسک^[4] بر مبنای 5 گروه ریسک: فنی(سخت افزار/ فناوری، نرم افزار، امنیت)، مالی، مدیریت(پروژه، مشاور/تامین کننده، منابع انسانی)، حقوقی(قراردادی، قانون)و استراتژی ارائه می کند که می­تواند ابزاری برای پیاده سازی سیستم های ERP آینده باشد. شکل 2-7، این گروه­بندی منبع­گرا از ریسک­های پروژه را نشان می دهد و سطوح پایین تر، تعریف تفصیلی از منابع ریسک پروژه را ارائه می کنند. این روش بر نخستین گام از فرآیند مدیریت ریسک که شناسایی ریسک نام دارد تمرکز می کند. تحقیقات بیشتر می تواند شامل استانداردسازی گروههای ریسک و توسعه سایر گامهای مدیریت ریسک مانند تحلیل و کنترل ریسک باشد [53].

جیانگ[5]، عوامل موفقیت ERP در سازمانها و شرکتهای فنلاندی را ارزیابی کرد و عوامل مهندسی­مجدد، مدیریت پروژه مؤثر، حمایت مدیریت ارشد، انگیزش کاربران، فرآیندهای تجاری، تناسب سخت افزار و نرم افزار و آموزش را به عنوان عوامل کلیدی موفقیت مورد اشاره قرار داد. محقق در مقالۀ منتشر شده بیان نموده است که تحقق این شش عامل می­تواند اتمام پروژه­های پیاده سازی ERP  را در زمان و با هزینۀ پیش بینی شده محقق کند [45].

هالیکاینن[6] از تکنیک ANP و طراحی مدلی به کمک آن برای یافتن توالی پیاده ­سازی ماژول­های ERP استفاده کرده است [40].

کومار[7] و همکاران، معیارهای انتخاب بسته نرم­افزار ERP و موانع پیاده ­سازی این سیستم­ها را، طی نظرخواهی از شركت­های استفاده كننده از سیستم­هایERP شناسایی و معرفی کرده­اند که در جدول 2-3 و 2-4 نشان داده شده است [50].

جدول 2- 3معیارهای انتخاب بسته نرم افزار  ERP  [50]

جدول 2- 4موانع پیاده سازی سیستم­هایERP  [50]

هایفن[8] یک مدل بلوغ قابلیت–سرویس[9] جهت مدیریت ریسک در ERPII ارائه نموده است. این مدل، مجموعه­ای از فعالیت­های برنامه­ریزی سیستماتیک، پیش بینی و کاهش ریسک را به فروشندگان، مشاوران و سازمان­های به کاربرنده ERPII ارائه می کند. در این مدل 6 سطح بلوغ تعریف می شود و هر سازمان بر حسب فرآیندها و فعالیت­های انجام گرفته در آن در زمینه مدیریت ریسک ERPII، در یکی از سطوح تعریف شده قرار می گیرد. سپس متناسب با سطح بلوغ سازمان، مجموعه ای از راهکارها و فعالیت­ها به منظور مدیریت ریسک ارائه و پیشنهاد می­گردد [44].

تیسای[10] و همکاران نشان می­دهند که موفقیت پروژهERP  که در عبارات کیفیت سیستم، کیفیت اطلاعات، استفاده از سیستم، رضایت کاربر و تاثیر فردی و سازمانی تعریف می شود همگی تحت تاثیر برنامه­ریزی و کنترل ریسک ERP قرار دارند که شامل ملاحظات هزینه، زمان، اهداف و ارتباطات است. بنابراین مدیریت بایستی به کاهش یا حذف عوامل اصلی ریسک از قبیل سرریزی هزینه و زمان از میزان پیش بینی شده، اهداف نامشخص و ارتباطات ناموثر بپردازد و نرخ موفقیت پروژه ی ERP را افزایش دهد [68].

حنیفه ­زاده در تحقیق خود شرایط درون سازمانی و برون سازمانی شرکت­های ایرانی را جهت پیاده ­سازی موفق سیستم­های ERP سنجیده است و نتیجه گیری کرده است که شرکتهای فعال در ایران هنوز آمادگی لازم برای پیاده سازی سیستم ERP را ندارند و این عدم آمادگی در مورد عوامل درون سازمانی و برون سازمانی است. وی بیان می دارد که در شرکت­های فعال در ایران عواملی همچون تعهد و التزام مدیریت، بلوغ و رشد IT فرهنگ کامپیوتر، اندازه سازمان، توانایی مالی و تجربی مهندسی مجدد فرآیندها در شرایط مطلوبی نمی باشد و از طرفی عوامل برون سازمانی شامل فرهنگ و محیط منطقه ای، قوانین و مقررات دولتی، اقتصاد و رشد اقتصادی، زیرساختار و ویژگیهای نرم­افزار و فروشنده ERP بومی برای پیاده سازی ERP در سطح مناسب و مطلوبی قرار ندارد ‏[10].

یحیی پور به اهمیت دانش به عنوان ابزار شکل گیری مزیت رقابتی سازمان ها، اشاره کرده است و در این ارتباط وجود شناخت و آمادگی کافی سازمان را جهت استقرار ERP لازم دانسته است. در این پایان نامه، محقق عوامل دانش موثر بر چرخه عمر نظام ERP را شناسایی و اولویت بندی و نقش هر یک از این عوامل را در چرخه عمر تعیین کرده است ‏[26].