احساس پیوستگی، احساس قابل اعتماد، پویا، با ثبات و نافذ است ( آنتونوسکی، 1987؛ به نقل از ساوولاتین  2005؛ آنتونوسکی، 1996 )و آنتونوسکی معتقد است که احساس پیوستگی یک منبع مقاومت تعمیم یافته ای است که اثرات استرس را بر سلامت تعدیل می کند؛ این تعدیل از این طریق انجام می گیرد که احساس پیوستگی روشهای سودمند و مفیدی از برخورد با عوامل استرس زا را در اختیار افراد قرار می دهد و لذا این احساس، آن افراد را قادر می سازد تا در برابر اثرات استرس های زندگی مقاومت بیشتری از خود نشان دهند (زهراکار،1387).

آنتونوسکی احساس پیوستگی را به عنوان جهت گیری نافذ در نظر می گیرد که منجر به شکل گیری باورهایی می شود مانند این که محرک های درونی و بیرونی که در مسیر زندگی قرار دارند، قابل پیش بینی و توضیح پذیر هستند. فرد از منابع و توانایی هایی برای مواجهه با مجموعه ای از این محرک ها برخوردار است که احساس ارزشمندی مواجهه با این محرک ها را به دنبال می آورد (آنتونوسکی، 1987 به نقل از واستناماکی، 2009). آنتونسکی همچنین معتقد است که احساس پیوستگی باعث ایجاد منبع مقاومت تعمیم یافته ای می شود که اثرات استرس بر سلامتی را تعدیل می کند. بدین صورت که، روشهای سودمند و مفیدی از برخورد با عوامل استرس زا را در اختیار فرد قرار می دهد و از این رو، فرد را قادر می سازد تا در برابر اثرات استرس های زندگی مقاومت بیشتری از خود نشان دهد (بارتلت ، 1998 به نقد از زهراکار، 1387).

فهرست مطالب
تعریف نظری احساس پیوستگی
تعریف عملیاتی احساس پیوستگی
فصل دوم : مبانی نظری احساس پیوستگی
تعریف احساس پیوستگی
بخش های اصلی و مرکزی احساس پیوستگی 
2-2-2 قابلیت درک فهم 
3 قابلیت مدیریت 
2-2-4 هدفمند بودن
پیشینه احساس پیوستگی
الف) رابطه احساس پیوستگی و شادکامی و متغیرهای مربوطه
ب) رابطه نارسایی هیجانی و شادکامی و متغیرهای مربوطه
ج) پژوهش های در زمینه احساس پیوستگی، نارسایی هیجانی  و شادکامی 
2-5 جمع بندی
فهرست منابع
منابع فارسی
منابع انگلیسی