هدف از این تحقیق بررسی کشاورزی و بحران اشتغال با فرمت docx در قالب 50 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

کشاورزی و بحران اشتغال

توسعه ی کشاورزی

سرمایه اجتماعی و توانمند سازی جوانان

مشارکت جوانان در کشاورزی و توسعه روستایی

الگوهای مطالعه تمایلات شغلی

1-23-2 تئوری رفتار برنامه ریزی شده

1-1-23-2 قصد یا تمایل

5-1-23-2 هنجار اخلاقي

6-1-23-2 هویت خود

7-1-23-2 هنجار توصيفي

2-23-2 نظریه شغلی شناختی-اجتماعی

1-2-23-2 خودکارآمدی

2-2-23-2 نتیجه انتظارات

3-2-23-2 اهداف

4-2-23-2 علاقه

5-2-23-2 حمایت ها و موانع

6-2-23-2 درک رفتار دیگران

پیشینه

منابع

از آنجا كه كشاورزي مهمترين زمينه ی تامين معاش روستاييان فقير است و علاوه بر آن، نقشي مهم در توليد و اشتغال مولد دارد، در شرايط كنوني اقتصاد ايران با ويژگي هايي بارز همچون بيكاري، عدم تحرك و محدوديت سرمايه گذاري، مديريت تحرك بخشي و سرمايه گذاري، اهميت اين رسالت دو چندان مي شود (رکن الدین افتخاری و همکاران،1389). بخش كشاورزي داراي پتانسيل هاي افزايشي غيرقابل مقايسه با ديگر بخش هاي اقتصادي است و مي تواند به عنوان بخش مهمي در اشتغال زايي ايفاي نقش كند(کرانی و همکاران، 1391). بنابراین کشاورزی می تواند به عنوان حل کننده مسئله بیکاری باشد(عبدالله و همکاران، 2012).

کشاورزی به دليل اقتصادي تر بودن ايجاد اشتغال آن نسبت به صنعت، سهولت بيشتر ادغام    دربازارهاي جهاني، قابليت ارتقاي كيفي نظام توليد كشاورزي در سطح امكانات موجود كشور، نگهداري جمعيت روستايي در روستاها از طريق توسعه اشتغال كشاورزي و كم شدن هزينه هاي هنگفت تأمين خدمات شهري داراي مزيت اشتغال زايي بيشتري نسبت به صنعت مي باشد(کرانی و همکاران، 1391). نورسیدا (2007) در مطالعه خود نشان داد که اگر چه جوانان نگرش منفی نسبت به بخش کشاورزی دارند اما آنها هنوز هم اعتقاد دارند که این بخش می تواند منبع درآمد با تلاش های مستمر و کار سخت باشد(عبدالله و همکاران، 2012).

 همچنین بخش کشاورزی یکی از مهم ترین بخش هایی است که می تواند در ایجاد اشتغال برای نیروهای جوان و فعال روستایی از نظر تامین و ایجاد امنیت غذایی در کشور نقش مهمی را به خود اختصاص دهد. آمار موجود در خصوص پتانسیل های بالقوه و بالفعل کشور بیانگر آن هست که هنوز منابع بالقوه ی زیادی در کشور وجود داشته و دارد که در صورت برنامه ریزی صحیح، بخش عظیمی از نگرانی های فوق را مرتفع می کند آمار نشان می دهد که در حال حاضر، نیمی از پتانسیل های موجود در بخش های آب و خاک و منابع طبیعی تجدید شوند، که شرط اصلی توسعه ی اقتصادی کشور می باشد، مورد استفاده قرار نگرفته است(محبوبی قمی و میردامادی،1382).

  از این رو همان طور که مطالعات نیز نشان می دهد بخش کشاورزی می تواند، موقتا و دست کم تا زمان حل قطعی بحران اشتغال، قسمت مهمی از فرصت های اشتغال مورد نیاز جوامع در حال توسعه را تامین کند و وظیفه اشتغال آفرینی برای بخش مهمی از بیکاران جامعه را به عهده گیرد. واقعیت این است که بخش کشاورزی ایران، دست کم برای تعدیل موضعی و موقتی بحران اشتغال و بیکاری، از مزیت های نسبی درخور توجهی برای اشتغالزایی موقت تا زمان حل عقلانی و فراگیر این مسئله، برخوردار است.